Superkilen – Kopenhaga, Dania

Kopenhaga jest miastem, którego architektura i zagospodarowanie przestrzenne powinno stanowić przykład i inspiracje dla twórców miast. Miasto nie obawia się nieszablonowych rozwiązań, a powstające realizacje przepełnione są wizjonerskim i kreatywnym podejściem do tematu budownictwa i przestrzeni miasta. Prowadzona polityka lokalna, zrównoważony rozwój nastawiony na transport zbiorowy i rowerowy, duży procent terenów zielonych w stosunku do zabudowy, obecność morza, wszystko to sprawia, że jest to miejsce przyjazne do życia. 

Biuro projektowe, które wywodzi się i jednocześnie stworzyło w Kopenhadze, wiele wspaniałych realizacji rozsławiających pracownie w świecie to Bjarke Igels Group. Główny projektant, charyzmatyczny i twórczy Bjarke Igels jest głównym bohaterem jednego z odcinków serialu Abstract platformy Netflix, który polecałam w jednym z wpisów.

W 2012 roku architekci z BIG wspólnie z pracownią architektury krajobrazu Tubotek1 i grupą artystyczną Superflex, stworzyli w przestrzeni Kopenhagi Superkilen  (super klin). Nowoczena przestrzeń publiczna stworzona na przestrzeni 30 tyś mkw w dzielnicy Norrebro. Lokalizacja ma w przypadku tego projektu ogromne znaczenie, dzielnica ta charakteryzuje się bardzo dużą różnorodnością mieszkańców, zarówno pod względem pochodzenia etnicznego jak i kultury, czy wyznania. Przed laty na jej ulicach dochodziło do wielu aktów agresji. Miasto postanowiło, więc zadbać o przestrzeń wspólną, tworząc mieszkańcom miejsce społecznej integracji, rozrywki i wypoczynku. Dużą rolę w realizacji przedsiewzięcia odegrały działania partycypacyjne, angażujące lokalne społeczności w wygląd i zagospodarowanie Superkilen.

Finalnie powstały trzy występujące po sobie obszary o odmiennym wyglądzie i przeznaczeniu, stanowiące przesteń ruchu pieszych i rowerzystów. Czerwony plac, czarny rynek i zielony park, odmienne w swych założeniach, spójne pod względem funkcji rekreacyjno – wypoczynkowej z różnego rodzaju ławkami, siedziskami i orginalnymi meblami miejskimi. W całej przestrzeni zainstalowano obiekty użytkowe lub wizualne sprowadzone bezpośrednio lub nawiązujące do narodów zamieszkujących dzielnicę (ponad 60 nacji). Takie działania miały na celu przybliżyć przestrzeń ludziom i uczynić ją poniekąd ich własnością. Poza terenem publicznym odnowiono również część budynków okalających przestrzeń, tworząc w nich obiekty kulturalne, restaurację, instytucje sportowe i bibliotekę. 

Superkilen od lat budzi ogrom kontrowersji. Od zarzutów związanych z niefunkcjonalną realizacją przedsięwzięcia, po oskarżenia o kiczowate rozwiązania, małą ilośc zieleni na placach i przerost treści nad formą. Niezaprzeczalnie jednak jest to miejsce wyjątkowe, które dokonało niemożliwego, a mianowicie zaangażowało lokalną społeczność, spory przekuło na działania, które stały się pewnego rodzaju przełomem dla dzielnicy. Bezapelacyjnie plac pozostaje najbardziej orginalnym rozwiązaniem przestrzeni publicznej ostatnich lat.